Aybüke Kimya Çelik, 

Keşke bu durumda olsam. Bir daha üniversiteye başlasam. Öncelikle bu olaya bir hayat deneyimi olarak bakman gerekiyor. Yeni yerler, yeni insanlar... Ama tercih hakkını elinde bulundurmalısın. Şehri gez, mekanları ve insanları incele. İçine girmeden önce dışarıdan izle, turist gibi :) Hedefsiz olma, ilgi alanlarına ve kendini geliştirmek istediğin alanlara yönelmek için nerelere gitmen gerektiğini belirle. Yalnız gezmekten çekinme, kendine güven. Sen ilgi alanlarına doğru yöneldikçe zaten anlaşabileceğin insanlarla karşılaşacak ve arkadaş edineceksin. Bu arada dersleri de ihmal etme sakın, önce dersler sonra sosyal hayat :)

Laiklik, ülkemizde, hem laiklik yandaşları hem de laiklik karşıtları tarafından, toplumun tamamına yakını tarafından bilinmiyor ya da yanlış biliniyor.

Ben bir Müslüman olarak laikliği sonuna kadar destekliyorum. Kaldı ki, terminoloji anlamında şeriat, yani dini kurallar laiklik ile çelişmiyor.

Laiklik, özetle, devletin bir dini inancının bulunmamasıdır. Bakın, devletin ateist olmasını kastetmiyorum, insanlar dini inancın olmamasını ateizm ile bağdaştırıyorlar maalesef. Devlet, kalp ve beyin gibi düşünen veya vicdan gibi duygulara sahip olmayan tüzel bir varlıktır, yani fizyolojik bir varlığı yoktur, tıpkı şofben gibi. Bir banyo şofbeninin Müslüman veya Musevi olduğunu söylemek ne kadar mantıklıysa devlet için de aynı durum geçerlidir.

Ayrıca, laiklik yalnızca fizyolojik varlığı olmayan varlıklar için geçerli olabilir. Kişiler laik olamaz, ancak laiklik savunucusu olabilirler.

Devletin hiçbir kamu, kurul, kanunu hiçbir dine dayandırmaması ve bütün inançlara aynı mesafede durmasıdır. Laikliğin tanımı budur, klişe diye birşey olamaz. Birşeyin tanımı dışında ona yeni tanımlar aramak(çağa ayak uydurmak için olmadığı müddetçe) karışıklığa neden olur. Toplumumuz bayram sabahı namaza gidip akşama içen bir anlayışa sahiptir. Çok küçük bir azınlık dışında (AKP ve %45 vs kastetmiyorum aslında onlarda laik) toplumumuz böyledir. Ne dinsiz olabilir ne de şeriatı tümden sindirebilir (kabul eder tabirini bilerek kullanmadım kabul etsede sindiremez, toplumsal yapıda çatlamalar olur. Böyle gelenekler yüzlerce senede oluşur). Bu konuda çok güzel demogoji yapılır; "Ya müslaman olunur ya da laik" Bir kere laisizm devlet yönetimiyle alakalı bir olgudur, insan ile ne alakası var. Bu şekilde güzelce kavramları değiştirerek siyasi rant elde edilir. Bir müslümanın laik bir devlette yaşaması ile şeriatla yönetilen bir devlette yaşaması arasında bir fark yoktur. Türkiye laik bir devlet değildir. Bırak dini işi mezhep ayrımcılığına kadar götürmüş bir devlette laiklik nasıl olsun

Öğrencinin payını bilmiyorum ama bizim 'öğrenciye düşen pay' hakkında 'ne düşünmemiz gerektiğini' düşündüklerini söyleyebilirim, sorgulamamak.
Düşünsene geçen sene böyle olacak diye çalıştığın sınava bu sene gireceksin, bir de bakıyorsun sistem değişmiş. Bütün bir yıl şikayet ettiğinde kaybedenin sen olacağını anlarsın; ama aslında kaybettiğin sorgulama, düşünme ve eleştirme eylemi. Durumu kabullenme, normalleştirme...

Bilmem fark ettiniz mi, her yıl değişen, Milli Eğitim Bakanlığı bir gün çıkıp da "Çocuklar siz eğitim sisteminden ne bekliyorsunuz? " dediler mi? Hayır demezler, demeyecekler. Daha genel bir sonuca varacak olursak, bu durumdan yola çıkarak, eğitim sisteminin düzelmeye meyilli olmadığını da göz önünde bulundurursak, Türkiye'nin yakın gelecekte hiçbir zaman o 'parlak günleri' göremeyeceğini söyleyebiliriz. Tabi ki biri gelip bizi kurtarmazsa. Hayır, eskisi gibi değil, kimse bizi kurtarmayacak, kendimizi batırıyoruz kimi suçlayabiliriz ki?