Aydın Karadöller, 

Bir demir ustası, çırağına demiri nasıl yumuşatacağını, işleyeceğini ve soğutacağını öğretebilir. Ama yetişen kişi ortaya bir eser koyduğunda bu eser ustasının bilgileri aracılığıyla değil, kendi şahsi düşünceleri ve gözlemciliği dolayısıyla ortaya koyduğu bir eserdir.

(Yani eserdeki eğimler, motifler ve çizgiler yapan kişinin düşleme gücüne aittir. Eğer bu desenler eseri estetik yapıyorsa, kutlanması gereken usta değil eserin sahibidir. Çünkü usta yalnızca eğim vermeyi, motif işlemeyi, çizgiler ve oluklar oluşturmayı öğretebilir. Ama bunları estetik bir şekilde nasıl kullanacağı yapan kişinin becerisidir.)

Her birimizin aynı, neredeyse sabit kaynaklar ile beslenip ortaya farklı şeyler koyduğumuz gibi, bu iş içerisine girmiş kişi de, usta kişisinden yalnız aracı ile ilgili teknik detayları alır, aracının bakımı hakkında bilgiler edinir ve onu nasıl kullanacağını öğrenir. Ama nereye bakacağını, kadrajına neyi sığdıracağını kendi öğrenmek zorundadır.

• Eğer kişi vizör de gördüğü şey karşısında, içte hiçbir duygusal kıpırdanma hissetmiyorsa, deklanşöre basmaktan da kaçınmalıdır.

Usta sıfatı ile adlandırdığımız öğretici bize düşlemeyi, bakmayı, kalabalıklar arasındaki farklı olanı görmeyi öğretemez. Bu beceriye sahip olmak kişinin kendi elindedir. Ve bunun için bir öğreticiye ihtiyaç duymaz.

• Ama iyi bir heykel ustasının, mermer elinde şekillendiği gibi çırakta ustasının becerikli elleri arasında şekillenebilir. Pek nadir olarak rastlansa da bazı ustaların son eserleri, yetiştirdikleri çıraklarıdır.