Merve, 

Tarihimizi iyi tanıyıp kim olduğumuzu bilmemiz ve de inancımızın sarsılmaz olması gerekir

Çocuklar en çok oyun oynamaya ve oyuncaklara düşkün olduklarına göre bu yolla onlara sorumluluk aşılanabilir bizler çocukların her istediklerini yaparak sadece tüketen bi toplumunun yetişmesini sağlıyoruz mesela istediği bi oyuncağa sahip olabilmesi için sadece çocuğun kendi menfaatine yarayacak görevler vererek sorumluluk duygusu aşılanabilir yatağını toplaması odasını temizlemesi yemeğini yemesi gibi şartlar öne sürebiliriz ama verdiğimiz bazı görevlerde çocukların dört dörtlük bi iş yapmalarını beklememeli onlara bir şeyler için çabalamaları gerektiğinin bilincini vermeye çalışmalıyız çocuğun yaşına uygun evcil bi hayvan bakımıda gelişimine yardımcı olacaktır. Sadece çocuğun menfaatine diyorum çünkü onlara yanlış şartlar koşarsak bu seferde yaptığı her işte bi karşılık beklemeye hazır olur mesela ''hadi oğlum teyzeye yardım et istediğini yaparım'' dediğmiz zaman manevi huzur veren iyilik duygusunu geçici maddi beklentilere dönüştürmüş oluruz.

Mutluluk soyut bir kavram çoğu kişi için, farklı manaları vardır. Kimileri ise tarif edemez bile, sadece mutlu olduğunu ya da olmadığını hisseder. Dimağındaki kelimeler mutluluğun ne olduğunu anlatmaya yetmez. Tarif eden çoğu kişi ise tecrübelerini, hayattan beklentilerini, hayallerini, hazlarını, başarılarını ya da başarısızlığını, modern çağın getirilerini dile getirerek mutluluğun tarifini yapar. Mutluluk ruhumuza ait kavramdır aslında ikisi de soyuttur ve ruhumuzun aradığı ise huzurdur. Ruhumuz ne kadar huzurlu ise o kadar da mutluyuz demektir ve inanın bana ruhumuz boş durmayı hiç sevmez. Çoğumuz yan gelip yatmayı elimize kumandayı alıp tv başında oturmayı çok severiz. Böylesine boş zamanlarımızda ruhumuzun çığlıklarını duymamazlıktan geliriz. Sonrada ben mutlu muyum diye kendimizi hesaba çekeriz. Eğer mutlu olup olmadığımızı düşünmeye vaktimiz varsa bu ne kadar boş vaktimizin olduğu ya da yanlış meşguliyetlerle ilgilendiğimizi gösterir. Yaşadığımız ülkeler, şehirler, çevremiz, okulumuz, işimiz, evimiz, aldığımız eğitim, inançlarımız... Hepsi tek tek mutluluğu sorgularken süzgecimizden geçer; kimileri mevcut imkanlarınca durumunu değiştirir kimileri içinse bu mümkün değildir. Ama biz kendimizi, insanlardan, hayattan beklentimizi değiştirmediğimiz sürece hiçbir elle tutulur, gözle görülür çözümün faydası olmayacaktır. Çözüm diyorum çünkü farklılıklar geçici bir süre insanı rahatlatacaktır, kendisini unutturacaktır çünkü ama değiştirdiğimiz o yaşantımız da hayattaki tekdüze ritmini bulup monotonlaştığında tekrar kendimizle kalacağız ve tekrar sorgulamalar zihnimizi kurcalayacaktır. Velhasılı soyut olan bu kavramı maddi şeylerle etiketlendirmemeliyiz.

Diriliş