Gurkan Bektaş, 

Kurguyu beynimiz yapar, malzemeleri tüm hayatımızdan seçer (çocukluktan itibaren algıladığımız her şey), rüyanın oluşma nedeni ile genelde son 24-48 saat arasında yaşadığımız ve bilinçdışını tetikleyen nedenlerdir.

Eşyurmurta ikizleri ile DNA'sı kopyalanma arasında hiç bir fark olmaz. Nasıl ki eşyumurta ikizlerinin kendilerine özgü bireysellikleri varsa burada da durum aynı olacaktır.

Vücutta her sistemin kendi çapında kimya ve biyofizik kurallarına dayanan bir dengesi var, bunlar moleküler düzeyde genlerle kontrol ediliyor, 3.5 - 4 milyar yıldır evrimsel olarak işlemeyen sistemler siliniyor ve işleyen başarılı sistemlere sahip canlılarsa hayatta kalıyorlar.

sistem denge halindeyken sıkıntı yok, ama organizma stress altındayken çeşitli mediyatörlerin salgılanması değişiyor. Örnek vermek gerekirse elinizi bir yere çarptığınızda fiziksel hasara bağlı o bölgedeki hücreler parçalanırlar. Hücre içinde durduğu zaman çevresiyle etkileşmeyen bazı maddeler hücreler arası alanda etkileşime açık hale gelirler ve vücudun savunma sistemleri bu maddeleri tanır ve tepki verirler, bu tanıma işlemi ise tamamen reseptör-ligand ilişkisi kanunları içerisindedir yani kimya...

iyileşmenin temellerini fizyoloji kitaplarında bulabilirsiniz.

Dikkat: Yazacaklarım kafadan uydurmadır.
Vücudun iyileşebilme durumunu bildiğini sanmıyorum. Sanıyorum ki vücut her halükarda iyileşebilmek için kendini zorlayacaktır, neticede bu gerçekten iyileşebilir bir durumsa vücudun iyileşebilmek için harcadığı enerji boşa gitmeyecektir, aksi takdirde harcadığı enerji daha çabuk ölmesine sebep olacaktır.

Örneğin bir kesik durumunda, bu kanama trombositler aracılığıyla durdurulamayacak kadar büyük bir kesikse, trombosit salgısı için harcanan enerji boşa gitmektedir. Lakin vücut bunun iyileşemez bir kesik olduğunu bilseydi, trombosit üretmek yerine sakinleştirici bir hormon salgılayarak kan akışını yavaşlatmayı ve kesik kısmı kalp hizamızın aşağısında tuttuğumuz sürece daha çok acı vermesini sağlamayı seçerdi mesela.

Karabasan, aslında batıl inançların en önde gelenlerindendir ve tamamen bir halk safsatasıdır. Anlaşılır bir dille açıklayacak olursak; bir insanın uykuya geçiş süresindeki bedenin işlevini yitirmesi sırasında zihnin açık kalma durumudur. Yani insan bedeni uyku moduna geçtiği anda zihnin hala uyanık olmasıdır. Tıptaki adı 'uyku felci'dir. tr.wikipedia.org/wiki/uyku_felci

Ben de herkesin bilmek istemediğine, çoğu insanın cehaletiyle mutlu olduğuna katılıyorum. Önerme doğruysa çoğunluk insan değil ya da önerme yanlış. Bence soruyu değiştirip "Bazı insanlar neden bilmek ister?" yapmalı. Çevrede bilmemek isteyen o kadar çok insan varken biraz garip bir soru olmuş. Hele PISA değerlendirmelerinde sondan 1. Ya da 2. Sırayı alan bu ülkede böyle bir soru abesle iştigal oluyor. Birazcık bir şey bilen insanlara monşer denen hatta eski başbakanın cumhurbaşkanlığı yarışında rakibini "profesörmüş" diye yuhalattığı bir ülkedeyiz. Millet bir kitap okuyor, onu da bilmediği Arapçadan okuyor, anlamıyor, dolayısıyla bilmiyor ve o cehaletinin kendisine yettiğinden çok emin. Ülkedeki okuma ve doğru yazma oranına bir bakın, bilmek isteyen var mı bu ülkede. . .

Bilgi güç'tür. Bilinmeyene karşı elde edilmek istenen güç.