Çocuk

Hepsinin tek olağan cevabı her seçimin farklı bir ahlak toplumuna çıktığıdır. Göz önünde tuttuğunuz sürece dilediğinizi daha etik bulabilirsiniz. Burada şu da açığa çıkıyor soru bu değil hangi etiğin doğru olduğu.

Kesinlikle doğru değildir. Ebeveyninden bu tür hareketleri gören çocuk niyeti kötü olan bir yabancı yapmak istediğinde iki durumu bağdaştıracağından normal karşılayabilir.

Cezayla falan bir yere varılmaz, şu aptalca mantıktan bir kurtulun, gönüle girmek gerek, mantığına oturması gerek insanların. Modern dünya ile kültürlerin çatışması olarak görüyorum bu olayı. Modern dünya küçük yaşta evlenmenin yanlış olduğunu, olabildiğince geç evlenilmesi gerektiğini, ama evlenmeden çoğu şeyin yapılabileceğini bizlere dayatıyor; kültür ise erken yaşta evlenilmesinde bir sakınca görmüyor, ama evlenmeden yapılan şeylerin yanlış olduğunu söylüyor. Bilemiyorum, buna tam bir cevap veremeyeceğim ama 13 yaşından sonra evlenilmesinde ben çok aşırı bir sakınca görmüyorum, ama böyle bir durumda kesinlikle evlilerin ebeveynlerden birinde yaşamına devam etmesi gerek, yoksa evlilik konusunda hatalar yapabilirler.
Ben de bir kaç soru sorayım:
Bir insanın evlenebilmesi için gerekli şartlar nelerdir(kanuni değil mantıki şartlar) ?
Evlilik sadece cinsel birliktelik mi demektir?
13-14 yaşındaki çocuklar yasak birliktelikler yaşayabiliyor ve ne yazık ki yaşıyorlarken, evlenme konusuna neden mani olmaya çalışıyoruz?
Getirdiğimiz kurallar her şeyi düzeltecek mi?
Neden evlenmek için bu kadar geç davranıyoruz?

Bazen bi çocuğunun olduğunu unutması

Çocuklarınızın Gelişimi İçin Evde Kitapların Olması, Eğitim Düzeyiniz Kadar Önemli! evrimagaci.org/fotograf/105/8547

Tarık Gandur çok güzel açıklamış. Aynen katılıyorum. Şimdiki entel dantel anne babalar yapıyor. Böyle çocuk mu yetiştirilir.

Bence hiç doğru davranış değildir

Herseyi abartmada usta olan milletin sevginin de cilkini çıkarma girişiminden başka bi şey değil. Sevgiliye yuksunmedir. İkisinin ayırımina 3-5 yaşındaki çocuk varmaz ama yetişkin bunu cinsel ogretileri zayıf olduğu ve belkide kendi tabusunu yıkmak adına sergilediği karmaşık ve bi o kadar uygunsuz davranış modeli.

Arkadaşlarım, göndermek zorunda değilsiniz, para ödemek zorunda da değilsiniz, vatandaşlıktan çıkarın, başka bir ülke vatandaşı yapın, bu ülkeyi de terk edin. Ne bir derdiniz kalır, ne de en küçük sıkıntınız.
Sizin çocuğunuz ölmesin, bizimkiler ölür, önemli değil.

''Biz senin aileniz, senin için iyi olanı isteriz.'' diyerek duygu sömürüsü yapmak.
Bu çocuğun bireysel kararlar vermesini engelliyor. Çok iyi bir aşçı olacakken, düşük maaşlı bir ofis çalışanı oldum. Yumurta pişirirken bile gözlerim yaşarıyor.

En küçük olduğum için ilk çocuk zannederdim kendimi. Zaten yaş problemlerini hiç yapamadım.

Cuma günü usta birliğine teslim olacak biri olarak kesinlikle göndermek istemezdim.