Kanser

Hayatı pamuk ipliğinde yaşadığımın 20 yaşında farkına vardım ben.Aslında hiç bir şeye sahip olmadığımı bedenim, ruhum bana ait dediğim her ne varsa bir gün zamanlı ya da zamansız kaybedişler yasayacağımı öğreneli çok olmadı oysaki. Bu kadar tazeyken yaşadıklarım yinede unutabildim en acısından deneyimlediğim şeyleri.Belki sizde bir farkediliş yaratır bu hikaye.. Çünkü şöyle bir kaç dakika durup ne için kimler için yaşadığını sorguluyor insan..
Sema Ergenekon:
Kanser çok büyük travma yaşayan insanlarda olurmuş, mesela deprem yaşıyor ve yeniden bir hayat kurmaya çalışıyor. Bu travma yaraya dönüşüyor. İçinde çok büyük fırtınalar kopanlarda, kötücül duyguları yüksek olanlarda oluyor. Doktorum, "Neden kanser olduğunun yanıtı bulman gerekiyor. Seni gördüğün tedavilerle sıfırladık, ama bu nedeni bulup çözmezsen yine karşıma gelirsin" dedi. "Sizce neden? " dedim, "Çok fedakar ve hayır diyemeyen bir insan olabilir misin acaba? " dedi.
- Ruhumuzu tamir etmemiz gerekiyor yani...
- Doktorum şöyle anlattı; alfa ve beta beyin dalgaları varmış. Beta beyin dalgasında olduğumuzda kanser hücrelerinin üremesini sağlayan zeminde oluyormuşuz. Alfa beyin dalgasında olursak, kanser hücrelerine karşı vücudu savunabilecek hücrelerin olduğu zeminde oluyormuşuz. Nasıl alfa beyin dalgasında olacağız? Kendimizi seversek, kendimize vakit ayırırsak, kendimizi mutlu edersek beyin zaten kendini alfada tutuyormuş. Alfa beyin dalgasında olduğun sürece bağışıklık sistemi inanılmaz iyi çalışıyor ve kanser hücrelerini yok ediyor. Vücut her gün kanser hücresi üretiyor, ama bazılarınınki yok edilemiyor. Doktorum, "Neden kanser olduğunu bul, karşıma da bir daha gelme" dedi ve beni gönderdi...
- Cevapları bulabildiniz mi?
- Sürekli olumsuz bakmışım. Yaşadığım mutluluğu değil, yapamadığım şeylerin mutsuzluğunu büyütmüşüm. Okulunu okuduğum ve çocukluğumdan beri hayalini kurduğum bir işi yapıyorum. Yazarak kazanıyorum. Yaptığım işin iyi noktalarından birindeyim. Üç güzel çocuğum var, kocamı çok seviyorum. Yıllardır birbirimize bitmeyen bir bağlılığımız var. Annem, babam sağ. Ablalarım, erkek kardeşim benimle... Ama ben güzel olan bu tabloya değil, yetişemediğim yapamadığım şeylere takılmışım.
...............
Ankara'da sobalı, tek odalı bir evimiz vardı.
Orada yazıyorduk.
Tek bilgisayar vardı, birimiz yazıyor yoruluyor, öteki oturuyordu. Basitti hayatımız. O ilkel hale, ilk hale dönmek gerekiyor belki de... Para kazandıkça yaşam standartlarımız değişiyor. Önce bu durum hoşumuza gidiyor. Ama sonra o standartı korumak ve kaybetmemek için daha fazla çalışmak zorunda kalıyoruz. Bir bakıyoruz ki sahip olduğumuz şeylerin kölesi olmuşuz. Bunun sonu yok çünkü. Daha pahalısı, daha özeli, daha daha dahası hep var. Ama bunlara ulaşmak için yapılan fedakarlıklar çok yorucu olabiliyor. O yüzden öze dönüş yolları bulmak gerek.
- İnsanlar böyle durumlardan öğrenerek çıkar...
Siz ne öğrendiniz?
- Küçük küçük şeyler...
Hastalık durumlarında hep, "Aman şimdi bir de ben arayıp rahatsız etmeyeyim" derdim. Meğer insanlar aranmak istiyormuş, bekliyormuş.
Geçen gece kızlara mesaj attım; "Kirpiklerim çıkıyor" diye... Ne mutlulukmuş... Bir şeyi yetiştirmek için toprakla uğraşırsın da ilk filizi görürsün ya, onun gibi...
Kemoterapi boyunca ağzının tadı olmuyor, meğer elmanın tadı ne güzelmiş. Yeniden insan gibi hissetmeyi, bedenen sağlıklı olduğum, sevip sevildiğim için şükretmeyi öğrendim.
Kendine dönüp, kendinle ilgili yaptığın eksiklikler neyse onları tamamlamayı öğretiyor.
Farkındalığım arttı, altı ay öncesinden daha mutluyum.
Başkası için yaşadığında vücut 'error' veriyor, "Pardon kendin için yaşayacaksın" diyor.
Metin Hara'nın kitabında "Bencillik önce ben demek değildir, bencillik sadece ben demektir" diyor.
Önce ben demek gerekiyor, önce ben demezsen, başkasına da diyemezsin.
Çok tuhaf bir yolculuk.
Bir sürü şeyi içinde yaşıyorsun.

Bugün, tıpta yapılan yaygın uygulama insan vücudunda görülen her bir semptoma bir hastalık ismi verilmektedir. Aslında, binlerle ifade edilen farklı özelliklerde hastalık yoktur, sadece görevini yeterince yapamayan hücrelerden dolayı savunma sisteminin zayıflaması ve buna bağlı görülen semptomlar ile görevini kötüye kullanan hücrelerin oluşturduğu semptomlar olarak sınıflamanın yapılması daha doğru olur.

Görevini kötüye kullanan hücrelerin oluşturduğu semptomların başında hiç şüphesiz ki kanser gelmektedir. Vücutta birikmiş olan toksik maddeler hücrelerin görevlerini yanlış ve kötü yapmalarını teşvik etmekte, buna savunma sisteminde bir zayıflığın eklenmesi durumunda kanser oluşumu başlamaktadır.
Vücutta birikmiş olan “Toksik Mevduat”ın (TOM) azaltılması, “Yanlış Gıda”nın (YAG) düzeltilmesi ile kanseri küçültmenin her zaman mümkün olduğunu gördüm. Kanserin sonlandırılmasında kişiye özel doğal bitkilerin sinerjik etkili harmanlama yapılmasının çok önemli olduğunu fark ettim.
Evli iki kız kardeşimden biri 26 yaşında kanserden, diğeri 44 yaşında kalp krizinden yaşamdan erken ayrıldılar. Pek çok bilgiyi iki canımı kaybettikten sonra acıdan öğrendim. Ardından babam ve eniştem kanser oldu. Bugün babam ve eniştem kanserden kurtulmuş durumdalar. Yaşam ortamının düzeltilmesi, gıdanın fonksiyonlu formüle edilmesi ile kanserden korunmanın, kurtulmanın mümkün olduğunu gördüm.
Kanserin isabet etmesinde; %10 genetik, %40 Yaşam Ortamı (YO), %50 Yanlış Gıda (YAG) kombinasyonu olduğunu söyleyebilirim. Sağlıklı olmak ve sağlıklı kalmak konusu iyi yönetemediği için hastaneler sürekli dolu, pek çok kişi tam sağlığını kazanmaktan öte, ilaçlarla bir yaşamı sürdürür durumdadır.
Tıbbi araştırma sonuçları (in vivo/vitro) ve doğal bitki kimyası denizinde 11 yıldır yüzmekteyim. Yanlış Gıdanın (YAG) düzeltilmesi ve bünyemizdeki Toksik Mevduatın (TOM) azaltılmasıyla pekâlâ “Kanseri Küçültmek Her Dönem Mümkün” diyorum.
Süleyman GÖNÜLKIRMAZ
Ziraat Mühendisi
Not;otevi.com dan alınmıştır.

—Kanserden Korunmanın ve Kurtulmanın formüle edebileceğini öğrendim.
—Doğal bitkileri sağlığa en iyi koyanların başında Almanya’nın olduğunu öğrendim.
—Avrupa’nın ESCOP Başkanlığında pek çok bitkinin monografisini deklere etmiş olduğunu öğrendim.
—Ülkemizdeki tıp eğitiminde hiçbir doğal bitkinin bütüncül kimyasının ders olarak okutulmadığını öğrendim.
—Kanserden kurtulmada sadece hekimlerin yeterli olamayabileceğini öğrendim.
—Bitkileri eleştirenlerin Bilimsel Araştırma verilerinden (in vivo/vitro) habersiz olduğunu öğrendim.
—Doğadaki bir otun bile tek başına 80 adet farklı yapıda antioksidandan içerebileceğini öğrendim.
—Çoğu Onkoloji Merkezinde ‘Prevantif Onkoloji’nin aktif olmadığını öğrendim.
—Kanser tedavisi devam eden kişilerin şekeri sınırlaması gerektiğini (Warburg hypothesis) öğrendim.
—Bazı bitkileri bize gıda olması için değil, Kansere karşı bizi koruması için almamız gerektiğini öğrendim.
—Araştırmalarınızı severek ve detaylandırarak yaptınız zaman, bilgilerin size doğru koştuğunu öğrendim.
—Kanser araştırmaları bana bunları öğretti, Sizlerden de öğreneceklerim olduğunu biliyorum.
(otevi.com) Web sayfamdan S: G
Süleyman GÖNÜLKIRMAZ Ziraat Mühendisi-Antalya
otevi.com
#otadami @otadami