Merhaba,
Sigarayı daha önce de birçok kereler bırakmayı denedim ama olmadı gitti. Bir
yandan da bir sürü deneyim kazandım bu konuda. Ben de tüm bu başarısızlıklarımı
size anlatmak istedim ki benim yanlışlarım az olsun birinin işine yarasın, biri
bir yerden bir ders çıkartsın.
İlk denemem:
İlk denemem şöyle olmuştu, liseden çok çok yakın bir arkadaşım olan Aslı (ki
yıllar sonra bir oğlan sevdasına küstük, hala düşününce üzülürüm biraz) benimle
çok sağlam bir motivasyon konuşması yaptı. Bu yöntem daha çok bayanlar üzerinde
işe yarar:
"Saçların parlamıyor, tırnakların cılız, saçların, ellerin leş gibi
kokuyor dünyanın parasını verip parfüm alıyorsun, 15 dakika sonra bir sigara
içiyorsun parfüm marfüm kalmıyor, daha da korkuncu nefesin kötü kokuyor,
dişlerin sapsarı, cildin donuk, renksiz, resmen çirkin oldun sigara
yüzünden!"
Dediği andaaaaaa benim kafama bir balyoz indi resmen. Kadınlar çirkin olmak
istemez, bu konu yüzlerine vurulsun hiç istemez. Ben de Aslı'nın gazına geldim
böylece ikimiz de sigarayı bıraktık.
Artıları: Sigarayı kendim için bırakmıştım, kendi
güzelliğim için.
Eksileri: Başkasının gazıyla hareket etmeyin, çabuk sönersiniz.
Sonuç: Aslı sigaraya başladığı gibi ben de başladım, kaç ay
dayanabildik ben de bilmiyorum, gaz iyidir ama tek başına yeterli değildir.
İkinci denemem:
Aslı ile küsmeme neden olan sevgilim sigarayı bırakmak istiyordu ve bana şöyle
bir öneri getirdi:
"Benim sigarayı bırakacak iradem yok, önce sen bırak, sonra sen içmeyip
ben içtiğim için sen sürekli rahatsız olacaksın, beni öpmek falan
istemeyeceksin ben de böylece motive olucam ben de bırakıcam"
Ve inanılır gibi değil ben bu salak öneriyi kabul edip sigarayı bıraktım 11 ay
temiz gezdim.
Artıları: Başkası için mücadele etmek çoğunlukla kendiniz
için mücadele etmekten daha kolaydır. İnsan en kolay kendisini satar, nasıl
olsa kendinize küsüp bırakıp gidemeyeceğiniz için midir nedir...
Eksileri: Başkasının gazıyla hareket etmeyin, çabuk sönersiniz.
Aşk da bir gazdır, zamanla söner, gider, biter, puf!
Sonuç: 11 ay sonunda bir akşam sevgilime aşırı sinirlendim ve bunu
bahane ederek tekrar sigaraya başladım. Zaten o da bırakamamıştı, hatta çaba
bile sarf etmemişti (şimdi konumuz ben ve yanlış sevgili seçimlerim değil ama
yani çok büyük öküzlük etmişti, aman neyse).
Üçüncü denemem:
Bütün hayatım boyunca siyah bir kedim olmasının ve adını "Salem"
koymanın dünyanın en havalı ve muhteşem şeyi olduğunu düşünmüştüm (tamam lan gülmeyin, ben de gençtim). Sonuç olarak
havalı ve muhteşem olsun diye eve ikinci bir kedi aldım, anneme yalvara yakara
bu kara kediyi kabul ettirmeye çalışırken arada yanlışlıkla ağzımdan
"kediyi alırsak sigarayı bırakırım sözü çıktı".
Yavru kedi sevimliliği uğruna 4 ay sigara içmemeyi başardım.
Artıları: Ödül sistemi motivasyon için ceza sisteminden
daha başarılıdır.
Eksileri: Fakat aynı ceza gibi ödül sistemi de devamlılık ister.
Yani bir tane ödül kazanıp bir ömür boyu motive olamazsınız, e her sene yeni
kedi de alamazsınız.
Sonuç: Annemin de Salem'i benim kadar çok sevdiğini ve ondan asla
vaz geçemeyeceğini anladığım anda tekrar gizli gizli sigara içmeye başladım. Ve
şunu da burada açıkça belirtmek isterim ki "gizli sigara içmek" diye
bir şey yoktur, ne halt yediğiniz kabak gibi ortadadır, insanlar bilip de
bilmezden gelirler sadece.
Dördüncü denemem:
Sigarayı bırakmayı deneyip deneyip sürekli çuvalladığım için motivasyonum
yerlerde sürünüyordu ama bir yandan da gerçekten bırakmalıyım diye düşünüyordum
(düşünmek yetmiyor istemek lazımmış). Sonra Iphone için bir uygulama buldum
"Livestrong" (iphone uygulamaları gönderi alanında yakında bu progamı
anlatacağım). Bu programın 2 güzelliği var özetle ne kadar sigara içtiğinizi
sürekli gözlemliyorsunuz böylece farkındalığınız artıyor, ayrıca sigarayı
azaltmak için uygulanabilir kolay bir program sunuyor ve size kısa vadede
başarabileceğiniz bir sürü küçük hedefler verip sürekli motive olmanızı sağlıyor.
Artıları: Hiç strese girmeden 1 paketten günde 3 sigaraya
kadar düştüm.
Eksileri: Azaltarak bırakmak çok yalan bir olay olduğu için sonu
gelmedi. 3 sigaraya indikten sonra programı bıraktım, fosur fosur içmeye başladım.
Sonuç: Günde 1 paket içerken, 8-10 sigara içer hale geldim ama açıkçası içtiğim
sigara sayısı değişkendi, sıkıldığım günler rahatlıkla yine 1 pakete
fırlayabiliyordu.
Beşinci denemem:
Bir süre bu sigara mevzusunu düşündüm, ne kadar kötü olduğunu… Çevremdeki
herkes sigaranın ne kadar da bana yakışmadığını söyleyip duruyordu. Sigara
reklamlarındaki o katranlar sanki benim içime dökülüyor gibi geliyordu,
afakanlar bastı içimi.
Sonra yalnız gariptir, gaza gelmedim moralim bozuldu, hem de çok moralim
bozuldu. Sigaranın iğrenç bir şey olduğunu biliyordum ama asla bırakamayacağımı
düşünüyordum, kendime güvenim yerlerde sürünüyordu. Bayağı moralim bozuld, ağlayacak noktaya geldim. Ben
resmen ezik bir bağımlıyım diye düşünmeye başladım, bir yandan eziğim diye
ağlarken bir yandan ölene kadar sigara içeceğim hatta bu yüzden de erken
öleceğim diye iki kat ağladım. Ağla ağla içim çıktı (tamam itiraf ediyorum
başka şeylere de kafam bozuktu, biraz terkedilme kompleksim var...). Kendimi
kurban gibi hissediyordum ve sigarayı bırakamayacağıma emindim.
Sonda bir sabah kalktım, "sigara içmek istemiyorum" dedim ve hala
içmedim...
Artıları: Kendi kendime karar verdim kendim için karar
verdim, en sağlıklı motivasyon budur.
Eksileri: Yine çuvallayacağım diye çok korkuyorum, çünkü
çuvallarsam kendime olan güvenim de çok fena yandan yer. Bu korku üzerimdeki
stres yükünü arttırıyor, gerçi bu negatif stres mi pozitif stres mi tam karar
veremedim.
Sonuç: Daha sonuçlardan bahsetmek için çok erken, umuyorum yıllar
sonra size buradan yazarım hala içmedim, domuz gibi de sağlıklıyım diye :D
Benim hatalarımdan ders alın, kurtulun sigaradan...