15 yaşında bir eşcinselim. Artık bunu ailemden ve arkadaşlarımdan gizlemekten gerçekten sıkıldım. Dışarıdaki kişiliğim gerçeği ile zıt ve bu beni bunalıma sokuyor. Ne yapmamı önerirsiniz?

Aileye bağlı tabii ki. Sizi eşcinselsiniz diye kesmeyecek, dövmeyecek, öldürmeyeceklerse söyleyin gitsin. Sonuçta siz onların ürünüsünüz, herhangi önyargıları, kötü düşünceleri varsa kendilerine bakmalı ve o yargı ve düşünceleri kendilerine yöneltmeliler. Arkadaşlar işi zor olacaktır, genç erkekler çok acımasız olabilirler. Kendinize yeni eşcinsel arkadaşlar edinmek zorunda kalabilirsiniz.

Seni olduğun gibi kabul etmeyeceğini düşündüğün kişilerin söylediklerini ailen bile olsa umursama. Kimseden bir şey saklamak zorunda değilsin. Hayat senin. Başka biriymiş gibi yaşamak yaşamak sayılmaz.

Açılıp açılmamak tamamen kişiye bağlı. Ailenin nasıl karşılayacağı elbette önemli. Bazı ailelerde durum şiddet ile sonuçlanabiliyor. Ancak böyle olmayanları da var tabii ki. "Benim Çocuğum" isimli film harika örnekler içeriyor tavsiye ederim. Hatta aileye açılacaksan bu filmi izletmek bir fikir olabilir. Büyük şehirlerde, özellikle de İstanbul'da aile destek grupları var. Sana da destek verebilecek uzmanlar mevcut. CETAD Derneği bu konuda iyi bir kaynak. Dilersen bana mail atabilirsin. Bulunduğun yere ve duruma göre sana yardımcı olabilecek uzmanlar önerebilirim. Web sitem tarikgandur.com buradan mail adresime ulaşabilirsin.
Yukarıda da dediğim gibi açılıp açılmamak kişiye bağlı bir durum. Son zamanlarda açılmak şartmış gibi bir algı oluştu. Bu doğru değil. Kime ne kadar bilgi vereceğin sadece seni ilgilendirir.