Bu, üç boyut etkisi yaratmanın basit yöntemlerinden biri.
Bir cisme baktığımızda, cismi farklı açılardan gördükleri için, sağ ve sol
gözlerimizde oluşan görüntüler birbirinden hafifçe farklıdır. Beynimiz iki
görüntüyü üst üste bindirir ve aradaki farklılıkları kullanarak cismin bizden
uzaklığı konusunda bir tahminde bulunur. Yani, üç boyutluluk ya da derinlik
hissi beynimiz tarafından oluşturuluyor. Sinema perdesi, televizyon ekranı ya
da kâğıt gibi iki boyutlu ortamlarda üç boyutlu görüntüler elde etmek istiyorsak,
iki gözümüzde farklı görüntüler oluşturmanın bir yolunu bulmalıyız. Değişik
yöntemler kullanarak bunu başarmak mümkün, ama hepsinin bir takım dezavantajları
var. Kâğıt üzerinde kullanılabilen hologramlarda, kâğıda düşen ışık değişik
yönlere değişik oranlarda yansıyor (bunun nasıl gerçekleştiği biraz karışık bir
konu). Bu yöntemin en büyük avantajı, gözlük gibi başka bir araca ihtiyaç
duyulmaması. Ama renkli ve hareketli görüntüler elde etmek çok zor. Bahsettiğin
yöntemdeyse, bir cismin iki farklı açıdan (normalde gözlerin olması gereken
yerlerden) fotoğrafı veya filmi çekilir. Bunlardan biri kırmızı renkli, diğeri
de mavi renkli olarak kâğıt veya ekranda üst üste bindirilir. Bu şekilde oluşturulan
son resme çıplak gözle bakarsanız cismi rahatlıkla görebilirsiniz, ama detaylar
bulanıktır. Gözlüğün camlarıysa filtre gibi davranır, yani bu renklerden birini
geçirerek diğerini soğurur. Böylece her iki gözümüzde farklı görüntüler oluşur.
Gerçi gözlerimizden biri sadece kırmızı, diğeri de sadece mavi renk algılar, ama
beynimiz bu renkleri rahatlıkla birleştiriyor. İki görüntü arasındaki şekil
farklılıklarından da derinlik bilgisi elde ediliyor. Hareketli görüntülere de
uygulanabilen bu yöntemde ne yazık ki renk içeriği çok fazla olan görüntüler
elde edemiyorsunuz.
Basit bir yapım videosu: