Bir çocuğa ailesinden birinin öldüğü nasıl söylenmelidir?

Mart 2013

Rehberlik Ve Psikolojik Danışmanlık 1961 puan

7 yaştan önce çocuk somut düşünür, soyut durumları tam olarak kavrayamaz. Örneğin ölümden uzak durmanın mümkün olduğunu düşünebilir. Ayrıca çocuk açısından ölüm bulaşıcı bir durum olabilir. Bir komşunun ölümü, anne veya babasının, hatta kendi ölümünün habercisi olabilir. Bununla birlikte çocuğa ölümün kötü bir olay olmadığını, doğal bir süreç olduğunu onun anlayabileceği kelimelerle söylenmelidir. Burada tercihen çocuğun çok sevdiği ve güvendiği bir kişi tercih edilir. Bu konuda çevredeki kişiler bilgilendirilmeli olabildiğince herkesten aynı cümleleri duymalıdır.

Çocukla ölüm hakkında konuşurken olabildiğince içten, açık ve en önemlisi nötr bir duygu durumu ile söylemektir. Çocuğun sorduğu sorulara kısa ve net yanıtlar verilmeli, sorduğundan daha fazla, yani ekstra bilgiler söylenmemelidir. Çocuk bu konudan bahsetmiyorsa bunu onunla konuşmanın yararı yoktur. Özellikle 3-5 yaş arasındaki bir çocukta bir yakınının ölümü sonrasında diğer kişilere "sen de ölecek misin?" diye sorabilir. Çocuk somut düşündüğü için henüz ölmeyeceğim demek onun kendisini güvende hissetmesine yol açar.

Bu süreçte çocuğun duygularını istediği şekilde ifade etmesine izin verilmeli,
konuştuğu zaman desteklenmeli, ağladığı zaman engellenmemelidir. Ancak bu konuyu konuşmuyorsa konuşması konusunda baskı yapılmamalıdır. Mümkünse cenaze ortamına sokulmamalı, fakat iyi tanımadığı, tamamen yabancı olduğu bir ortama da gönderilmemelidir. Yanında kendisini iyi hissettiği ve güvendiği bir yer tercih edilmelidir.

Ölünün yüzünü göstermek, ölen kişinin derin bir uykuya daldığı, toprak olup yok
olduğu gibi kavramlar kullanmak uygun değildir. Ancak 9-10 yaşlarındaki bir çocuk ölümün hayatın ayrılmaz bir parçası olduğunu içsel olarak kavrayabilir.

Çocuklarda yaşanan bu süreçte altını ıslatma, kekemelik, tırnak yeme,
saldırganlık, kabus görme gibi savunma davranışları yapabilir. Bu gibi durumlarda bir ailenin ve çocuğun uzmandan destek almak gerekir.

Paylaş

Özgür Ari, Keşke bu yazı 30 sene önce ebeveynlerimin eline geçseydi.. 1984 yılında, ben henüz 4 yaşındayken, ölen dedemin cesedini göstermişlerdi, hala ara sıra rüyalarıma girer..

Mart 2013

Mart 2013

Dr. Özge Mergen

Psikolog 5941 puan

kortopsikoloji.com/dergi/cocuklarla-olumu-konusmak

Paylaş

Mart 2013

Tailchute

Mühendis 10724 puan

Bence uzun süre beklenmeden gerçek söylenmelidir. Annen/baban şuraya gitti, gelecek, çalışıyor gibi yalanlardan kaçınılmalıdır. Çocuğa yalan söylemek işleri daha da karmaşık hale getirebilir ve ilerde gerçeği açıklamak daha zor olabilir. Çocuk bir gün zaten artık söylenilen yalanlara da inanmak istemeyecektir.

Sessiz, sakin bir ortamda söylemek daha doğru bir tercih olabilir. Mümkün olduğunca sakin bir ortam onunda korkmasını engeller, yakarışlar ve ağlamalar içinde bir ortam daha fazla korku yaratabilir.

Sizde bu haberi söylerken ağlamaktan, üzüntünüzü abartılı bir şekilde dışarı vurmaktan kaçınabilirseniz biraz olsun kolay hale gelebilir diye düşünüyorum.