Bir tıp öğrencisi kadavrayla karşılaştığında ne hisseder?

Gördüğünüz şeyin bir insan olduğunu anlamanız biraz zaman alıyor. Canlı gibi bir ceset değil sizden önce onlarca defa üzerinde çalışılmış bir "ders" görüyorsunuz yanan gözlerinizin arasından..

Herkes kadavrayı merak eder ama en "kötü" ve "travmatik" olan Adli Tıp dersindeki otopsidir bana sorarsanız...

İlk gördüğünde bir kaç dakika korku etkisini gösterir daha sonraki derslerde o bir insan değil her bir sayfasını ezbere bilmeniz gereken bir kitaptır ama bana sorarsanız her ders çalışmamız bittikten sonra kendisine bakarım ve ibret almaya çalışırım. Ölüm vardır, hepimiz onu tadacağız derim. Bir yandan da bilinçli olarak ya da olmayarak kendisini bize teslim ettiği için onu tebrik ederim.

İlk gördüğüm kadavrada aklımda kalan tek şey kokusu ve gözlerimin yanmasıydı. Ne hissettiğime gelince açıkçası benim gördüğüm eski bir kadavraydı ve artık yüzü falan iyice değişmişti girdiği havuz sayesinde. Diğer arkadaşların da dediği gibi çok da bir etki etmiyor çünkü sizin için o bir ders kitabı gibi bir şey.

Asıl fena olan kadavrayı görmeden birkaç dakika önceki histir. Cansız bir beden görecek olmanın tedirginlik ve heyecanı... Kadavranın üzeri açıldıktan sonra hissedilense "aa, böyle bişey miymişşş" şeklinde bir çeşit hayal kırıklığı bence. Çünkü, kadavranın ölü bir insan bedeni olduğu doğru, ama aynı kalan yegane şeyler kişinin saçları ve anatomik yapıların yerleri oluyor. Dersin konusu da fasya görmek, kas yapısı incelemek veya enjeksiyon yapmak olduğunda deriden yapılmış bir maketten farksız oluyor. Formaldehit kokusunun burnunuzun direğini sızlatması dışında :)

Bir diş hekimliği öğrencisi kadavrayla karşılaştığında bunları hissetmişti :)