Duygularımız mı düşüncelerimizi yönetir yoksa düşüncelerimiz mi duygularımızı yönetir?

Basit düşünmek her zaman her yerde yararlıdır.

Beynin sağ lobumu, solu etkiler, yok sa sol lobumu sağı etkiler diye soruyorsun. Böyle bakınca soru saçma oldu değil mi?

Doğrusu ikisi de etkileşim halindedir. Duyguları (daha çok) sağ lob, düşünceleri (daha çok) sol lob yönetir. Mantık ve matematik merkezi olan üstbeyin (korteks) dokusu sağı da solu da örtü gibi örter. İlkel duyguların kaynağı olan amigdala ise her iki lob'un tam ortasında ve tektir. Olması gereken yerde motor davranışların ve reflekslerin yönetildiği omurilik soğanının hemen üstündedir.

Amigdaladan kaynaklandığı kesin olan duygular (açlık, öfke, sex isteği, savaş veya kaç refleksi vb) dışında, zaten çoğu zaman neyin duygu neyin düşünce olduğunu ayırt etmek de zordur.​

Duygular kavrayış olmadan varolamazlar...Kavrayışı ortaya çıkaran düşünce gücüdür. Düşünce, adeta tarlaya ekilmiş buğday tohumları gibidir. Duygular ise hasat zamanı olgunlaşmış buğdayların öğütülmesi sırasında parçacıklarının rüzgarda savrulması hali ve/veya bu durumun hasadı yapanların ‘‘ruh’’larında bıraktığı genel ya da özel bir (etkidir) etkisidir. Dolayısıyla bu benzetmelerden anlayacağın gibi duygular, düşünce gücüyle bağlantılı/kontrolünde ya da kontrolü dışında ortaya çıkar. Buğday parçacıklarının rüzgarda savrulması hali ne derece kontrol edilebilir; Bu tamamen hasadı yapana (yani sana, düşüncene, kavrayışına, iradene…) kalmış bir şeydir…. (İM)

Deluze'un Spinoza üzerine 10 ders eserinde duygu ve duygulanış ayrımı yapılarak bir takım duygulanışlarımızın o an içinde bulunan durumun etkisi ile yanlış algılara yol açtığından bahsedilir. Örnekle açıklamak gerekirse tost yediğiniz bir anda yaşadığınız kötü bir anı başka bir zaman tost kokusu aldığınızda kötü çağrışımları da beraberinde getireceğinden kişinin bunları ayrıştırması gereğine işaret edilir. Buradan yola çıkarak duygularımızın düşüncülerimizi etkilediği sonucuna varabilirsek de düşünerek, duygulanışlarımızı çözümleyerek duygularımızı belirlemek de mümkün olabilecektir.

2 side doğru . bizi hayvanlardan ayıran en büyük özellikte o zaten :)

maymunlardan tek farkımız .% 1 o yüzden insanlar konuşarak derdini anlatıyor %1 olmasaydı bizlerde anlatamıycaktık zihnimizi beynimizi insan olarak kullanabiliyoruz.

ben aksine hep düşüncelerimizin duygularımızı yönettiğine inanırım. çünkü eğer duygularımız yönetsedi o zaman mantığımız ve tecrübelerimiz devre dışı kalacaktı.ancak yine de bilemedim. empati yi okumadım. olasılıksız ı okumuştum o yazarın:d

Hmmm hepsini yöneten var aslında. Daha derinde. İç güdülerimiz. Yaşama isteği, üreme iç güdüsü hepsinin temelinde bunlar var. Düşünün bir kere bir ceket alacağımız zaman neleri düşünüyoruz. Ya da o ceketi alırken kimin bizi beğenip beğenmiyeceğini. Hep altında yaşama iç güdüsü, üreme iç güdüsü var. Hepsi bu. Ne kadar basit değil mi?

@ersen eğer bunu söylüyorsak o zaman duygularımızın oluşmasını etkileyen de yaşamaya itilme içgüdüsüdür.tamam.yani yaşama içgüdüsünü(wille zum leben) kaybeden bir insan duygularını da kaybetmiş olur aynı zamanda düşünme yetisini(?) de kaybettiği için varolmamış olur. yani buradan duyguların kökünün yaşama isteği, cinsellik tüm bunlar olduğu sonucunu çıkarıyouz. hımm bence basit değil ya baya karmaşık olaylar.

İçgüdülerin hepsine sözünü geçirmeyi bilir...

bu konuyu sana açıklamayı çok isterim fakat burdan açıklayamıyacağım kadar uzun bir konu nasıl kısaltırsam kısaltıyım konunun hakkını veremem anlatırken, fakat bedenini bile sen yönetmiyorsun herşey otomatik işliyor seziler ve bellekler :)) yani alt benlik ve üst benlik, biri senin elinde dieri ise otomatik kodlanmış bir hareket tepki biçimi. keşke açabilsem konuyu ama çokkkk uzun :))

ben hep ikisini iç içe geçmiş sarmal olarak düşünüyorum çözmesi çok zor... etkileşimli

Çözülebilitesi imkansız bir soru . Düşünmeden bişi olmaz , duygusuzda olmaz . Bu sorunun cevabı yok .

Biz sadece iyi ya da kötüyü seçeriz. Geri kalan hiçbirşeyi biz seçmeyiz. Elimizi bile oynatamayız...