İnsanları ve hayatı çok önemsememeyi öğrenerek yenilebilir. Önceden çok çekingendim özellikle öğrencilik hayatımda çekingen ve sessiz tanınırdım. Bunun bir kaç sebebi vardı.
1.si etrafımdaki büyükler çok eleştirel davranırlardı insanlara karşı ve bende bu eleştirilere maruz kalmamak için temkinli davranırdım. İkincisi fazla ince düşünmekti. Üçüncsü ki bu derslerde geçerliydi; hoca konu anlatır ve konu hakkında parmak kaldırımlarını değerlendirirdi bu daha çok biyoloji dersinde olurdu bu. Ben çok belgesel izlerdim ilk okulda öğrendiğim şeyleri lisede anlatır herkes hoplayarak parmak kaldırırdı ben cvp vermeye tenezzül etmezdim hoca tembel olduğumu düşünürdü: ) ) ) bu ve bunun gibi de bir kaç sebep daha vardır. Çekingenliğimi iş hayatımda yenmeye başladım. Belli bir zamandan sonra ruhun yorulmaya başlıyor insanlardan da her şeyden de sıkılıyorsun, belkide anlıyorsun ki kimse mükemmel değil herkes hata yapabilir ya da sen hata yapa yapa çekinmez hale geliyorsun ya da kimse görmezken senin görüp sessizleştiğin şeyleride boşveriyorsun bi tür kabullenme durumu karışık işte bir çok sebebi ve çözümü var:)