Düşen uçakta neden ateist kalmaz?

Bu iddia hemen hemen her dinden inançlıların ortaya attığı -bence- boş bir iddia. Ateist'in ya da ateistliğin ne olduğunu tam bilmedikleri için böyle komik iddialar ortaya atıyorlar. Ölüm anında ya da büyük bir kaygı anında Yaratıcının varlığına inanmaya başlayan kişi gerçekte hiç bir zaman ateist olmamıştır. Sadece "şüpheleri olan birisi" olarak kendisini ateist zannetmiş ya da ateist olarak anımlanmayı sevmiş birisidir. Gerçek bir ateist "septik" değildir! Dolayısıyla havada ya da karada her ne durumda olursa olsun ideal düşünce tarzını değiştirmez.

İnsanların kendini tanrısal bir güç yaratmasına inanabilir. Bu gayet normaldir.
Normal olmayan şey ise, 4. yüzyıl çaresizliğinin kitaba dökülerek etrafına fanatik eşdeğerde bireyler yaratılmasıdır.
Kitaplara sıkışıp kalmış 4. yüzyıl fanatizmi, neden tüm insanlığın inanç gücünü sahiplenerek kendi yarattıkları tanrıya bağlamak istiyor? Milyarlarca ışık yılı ötede ayrı bir dünya olduğunu düşünebilirim. Veya benim şu anda uzay boşluğunda birilerinin rüyası olduğuma da inanabilirim.
Uçak düşerken, rüyasında olduğum kişiye yalvarabilirim.
Dünyadaki dindarlaştırılmış toplumlar o kadar aptallar ki.

Düşmüş bir uçakta hiç Müslüman da kalmaz, onlar da diğer dinlere ait bireyler ve ateistlerle birlikte vücutlarını ve uçağı terk ederler... Eğer Müslümansanız ve İslamiyetin şartlarına karşıt düşerek Allah'ın inançsız da olsa bir kuluna karşıysanız rakibinizi tanımanız gerekir. Tanrı tanımazlık kaypak bir ideoloji değildir; en az tanrı tanırlık kadar sağlam ve güçlü bir durumdur. İdeoloji demiyorum çünkü ideoloji değildir ateistlik. Ateist zaten ideolojiye dolayısıyla tanrıya taparlığa karşıdır. Düşen bir uçakta ateist kalmayacağı önermesi de aslında doğru ama onun yanı sıra Müslüman, Hristiyan, Yahudi, Ortodoks, Şamanist, Budist de kalmaz. Hepsi ölür.En doğrusu: Tabii ki ateist, uçak düşerken herhangi bir dine katılıp dua etmeyecektir. Doğrudur, belki de en mutsuz o ölecektir, diğerleri ölürken bir yerlere sığındıklarına inanırken yine de dua etmeyecektir. Bir ateistin aklına ölürken canı gelir hatta son bir sigara ya da kadeh şarap içmesi de beklenebilir ama tanrıya inanmaya başlaması asla. Kısaca, düşerken derken düşme esnasında demek istenmişse ateist de ateist kalacaktır nasıl ki Müslüman, Müslüman kalıyorsa...

Henüz düşen bir uçağa binmedim böyle bir deneyim ve gözlemim yok ama bir varsayımım var o an kendi iradelerinin etkisiz kaldığını anlayınca insanlar çaresiz bir şekilde kendi yaradanına belki de içgüdüsel biçimde sığınıyorlar.

Wikipedi de 4. yüzyıla buyur arkadaş bir de sen bak. Bir tek Roma'da Hristiyanlığın resmi din ilan edilmesi yazıyor. Bir de Çin'deki bir savaş. Olabilir mi?