Düşündüklerimizi gerçekten biz istediğimiz için mi düşünüyoruz, yoksa düşündürtülüyoruz da farkında mı değiliz?

Bir kısmını tamamen başkası istediği için düşünüyoruz. Ama farkında değiliz. Bilinçaltımızı ilmek ilmek, kasıtlı olarak dokuyanlar var. Bunu bilmiyoruz ve her şeyi ama her şeyi sorgulamaya başlamadan hangi fikir bize ait hangisi vakti zamanında yutturulmuş bilemeyiz. Tanrı'ya gelince; onun seni o kadar ciddiye aldığını düşünmüyorum. Düşünmen için gereken her türlü elamanı yaratmıştır. O olmadan otonefes bile alamazsın. Ama ne düşüneceğin sana bağlı. Sonuçta cenneti ve cehennemi bir şekilde hakediyor olmalısın))

Düşünürken nasıl hissettiğine bağlı.

her ikiside olabilir duruma göre değişir mi diyorsun yani?

Bir bakıma da öyle denebilir. Başkalarının düşünmelerini istediği şeyleri bir süre düşünürsün sonra aklından çıkar gider. Oysa sürekli aklının içinde dolanıp duran düşünceler senin kendi yön verdiğin düşüncelerindir ve kontrolü senin elindedir.

Yanlis anlamissin sorumu dusundurtuluyoruz mu acaba derken baska insanlar tarafindan degil de TANRI yi kastetmistim

Yanlis anlamissin sorumu dusundurtuluyoruz mu acaba derken baska insanlar tarafindan degil de TANRI yi kastetmistim

İlham edildiğine inanıyorum...