Eşler neden birlikte uyurlar?

Yanlış hatırlamıyorsam 2 çift seçilerek yapılan bir deney vardı bununla ilgili, hatta kitap haline çevrilmişti gözlemler. Beraber uyumanın çiftler üzerine etkileri ile ilgili.

2 çift 100 gün gözlemleniyordu, 1 çifte normal hayatlarına devam etmeleri ve yalnızca haftada en az 3 gün birlikte uyumaları ve birlikte olmaları için onay veriliyor, diğer çifte ise ne olursa olsun kavga vesaire asla ayrı yatmamaları ve haftanın 7 günü mümkün olduğunca yakınlaşmalara devam etmeleri isteniyor.

Deney sonunda ise her gün birlikte uyuyan çiftlerin birbirlerini daha iyi anladığı ve ortak bilinç konusunda duygusal zekalarının daha hızlı geliştiği ve empati güçlerinin arttığı gözlenmiş.

Bence bu yüzden evlilik; eğer birliktelik arayışı, hayat arkadaşlığı ise bunu güçlendirmek için birlikte uyunuyor.

Çünkü bu masumiyet ve teslimiyet dolu bir hazdır. Sadece bu durumu eşler ile sınırlamak sığ bir görüş olur. Sevdiğin kişi ile uyumalısın..

Eşinin başkasının yanında uyuma riskini göze alamadıkları için :)

"Bir yastıkta kocamak için"...
Eskiden böyle bir terim vardı; hala var ama gerçek anlamını yitirmiş durumda. Hatırlayanlar bilir veya en azından annemiz ve babamızdan biliriz, eskiden kenarları dantel işlemeli uzun bir/tek yastıkta anne-babalarımız. Bu ruhsal ve bedensel birleşmenin, iki kişi arasındaki maddi (evlilik cüzdanı) ve manevi (aşk) aktin bir simgesiydi. O zamanlar ayrılıklar da kolay değildi, daha bir hoş görülü davranırdı çiftler birbirine...
Modern insan yaşamına baktığımızda çiftler artık aynı yatakta ama ayrı (tek kişilik) yastıklarda yatıyorlar. Ve belki de bu ayrılıktan dolayı da (mecazi anlamda kullanıyorum bunu) günümüzde boşanmalar, ayrılıklar çok kolay ve yaygın (tabii bunu eğitimin yaygınlaşması, ekonomik özgürlük vs. Gibi nedenlere de bağlayabilirsiniz) ama bir kişiyle aynı yastıkta uyumanın ne kadar zor olduğunu da bilir veya tahmin edebilirsiniz (yumuşak-sert, alçak-yüksek, yok elimi yastık altına koyarım, sarılırım vs. Türü şeyler, bugün boşanma sebebidir!) ... İşte sevgilisi/eşi ile aynı yastığı paylaşmayı göze alabilen biri aslında onunla her şeyi göze almış demektir...
Bu aşamada eşlerin aynı yastıkta uyumadıktan sonra birlikte uyumalarının da çok anlamı yoktur. Bu gün "modern insan" arasında ayrı ayrı yatan eşler/çiftler azımsanmayacak kadar çoktur. . . .

Birbirinin olmuşlar, eş olmuşlar ve güvenmişler. Birbirine sarılarak uyumak güveni temsil eder. Burada şöyle bir denge vardır, kendinin güvende olduğunu hisseden sırtını eşine yaslar. Bu dünyanın en güzel uykusudur aslında. Fakat bazen diğer tarafta aynısını isteyebilir ve diğerinin kolları ona yetmeyebilir...
Netice olarak bu ömür boyu devam eder mi? Bilemem, bilinmez de... Ama ayrı yatmaya yetecek kadar sarılınmışsa, an gelip ayrı yatmanın sakıncası olacağını sanmıyorum...
Nitekim dünyanın en güzel şeyidir! Eş olmak, birlikte ve sarılarak uyumak.

Evlenmek aslında bir olmak içindir. Tek olmak içindir. Kadın ve erkek doğası gereği birbirlerinden farklı özelliklere sahiptir. Örneğin; erkekler fiziksel olarak daha güçlüdürler. Kadınlar duygusaldırlar. Bunlar yaratılışsal farklılıklardır. Evlilik bu farklılıkları bütünleştirir. Tüm parçalar birleşir ve bir ailenin çekirdeği oluşur. Bu birlikteliğin en görünür olduğu yer şüphesiz yataktır. Aynı yatağı paylaşmak bütün bir hayatı nasıl paylaştığının en büyük göstergesi küçük bir minyatürü gibidir. Bu yüzden tek yastıkta kocamak sözü o kenarı dantelli uzun yastıkları görme şansını son anda yakalamış neslimiz için manidardır.

Sarılarak uyumak gibisi yok da ondan...

Sürekli el altında bulunsun diye.

Toplumlarda kalıplaşmış bir miras olarak görüyorum eşlerin birlikte uyumalarını... Bu miras yüzyıllar boyu devam eden bir değerdir. Eşler zamanla birlikte uyumaları gerektiğinin farkındadır ve bunu bir zaman sonra otomatik olarak gerçekleştirirler. Hatta dikkat ederseniz eşlerin yattığı yerler bile zamanla sabitleşir. Ben kendimden örnek verecek olursam babam ve annemin uyuduğu yatak tarafları yıllardır aynıdır ki bu bir çok çiftte de böyledir. Baba koruyucu ve kollayıcı kimliği üstlendiği için pencere tarafında yatar, anne ise çocuklarına daha çabuk koşabileceği hemen yardım edebileceği bir yerde yatmayı seçer. Bu ve bunun gibi otokontrol dışı gelişen bir çok hal ve hareketlere sahibiz.

Kültürel bir miras olması konusuna tekrar değinecek olursak, bir çok toplumda eşlerin beraber yattığını biliyoruz. Ancak beraber uyumayan toplumlar ve kabileler de günümüzde bulunuyor. Erkeklerin tek uyuduğu sadece cinsel ilişki için eşleriyle uyuduğu geleneğe sahip olanlar, tüm aile bireylerinin bir odada uyuduğu gelişmemiş toplumlarda yaşayan insanlarda mevcut. Bu geleneğe sahip bir çocuk anne ve babasının yanında uyuduğu hatta cinsel ilişki yaşadığını bile görebilir böyle gördüğü için de geleneğini bu şekilde sürdürür. Bu yüzden ben bu adetin bizim ve bir çok toplumun kültürel mirası olduğunu düşünüyorum.

Yeter onca yıl yalnız uyumak=)

Sabah uyandıklarında eş arama zorunda kalmadan sevişebilmek için olsa gerek.

Birlikte uyumayıp kiminle uyusunlar :)

Kişilerin aynı yatakta uyumasının duygusal zekayı geliştirdiğine katılıyorum. Beraber olduğun kişiyle daha çabuk empati kurabilir hale getirdiği de kaçınılmaz bir gerçek. Fakat ilişkiye uzun süreli baktığımızda bu durumun avantaj mı dezavantaj mı olduğu ciddi ciddi tartışılır.
Uzun vade de biliyoruz ki ilişkilerde tempo gittikçe azalmakta rutinler daha bir hayatımıza yayılarak üzerimizde baskı kurmaktadırlar. Bu baskılar sonucu başta cinsel hayat olmak üzere istemsizce de olsa bir turbo kanka modu ortaya çıkmaktadır.
Öte yandan aynı yatakta uyumanın daha çok kadın tarafından tercih edildiğini ve erkeğin de buna ayak uydurduğunu düşünenlerdenim.
Bana göre doğası gereği avcı olan erkek ayrı yatmalıdır. Ve pekala da hem ayrı yatılıp hem de sabahları bir o yatakta bir bu yatakta harika kahvaltılar yapılabilir.
Tabii ayrı yatılmalıdır derken çok katı bir düşünce içerisinde yorumlamıyorum bunu. İnsan yine doğası gereği yer yer kendini iyi hissetmediği ve korunma ihtiyacı duyduğu zamanlarda yanında hayatı paylaştığı, güvendiği, sıkı sıkı sarılıp o sıkıntısını atlatabildiği insanı istemektedir. Böylesi insani anlar içinde Alman usulünü uygulamak pekala duyarsızlık daha net öküzlük olur.
Burada ki temel konu uzun vade de ilişki için doğru olanı yapmak ve kişinin bazı mecburiyetler içerisinde kendisini hissetmemesini sağlamaktır.
Bir çok kişi diyecektir ki "Ben istiyorum, ben asla ayrı yatamam, ben şöyle seviyorum, ben öyle, böyle seviyorum"
Normaldir.
Başta yakın büyükler olmak üzere elimizin altında onlardan da yakın İnternet gibi bir araca sahibiz öğrenmek için. Tabularımızın ötesine geçmek için.
Bu da benim uzun vade de naçizane koruyucu anlayışım.

Bence istedigi yerde yatabilir her ikiside

"İnsanın sabah sevdiğini uyurken izlemesinden keyifli bir şey var mıdır? " sorusuna "Hayır" cevabını her gün ispatlamak güzeldir.

Soluğu ile karışmak masumdur sevgilinin... Hoştur, tarifi güçtür bu duygunun. Bu sebeple sevgi duyusu birlikte uykuyu çağırır :) Birlikte rüya alemine teslimiyeti... Gündüzlerin birlikte oluşunu. Kısacası tenine sığınmak insan sevdiğinin, bu sebeple birlikte uyurlar....

Ayri uyumalari icin bir neden yok ki:) adi ustunde esler iste. Es olan yada cift olan birsey hep yanyana beraber degil midir?

Güven, huzur mutluluk için. İnsan eşinin yanında bunları buluyordur. Bu yüzden de mükemmel uyku için birlikte uyunur. :)

Bir bütünü tamamlamak için...

Ne sabah sevişmesi nede yalnız kalmamak için.
Gönül bağının kopmaması için.

Çok saçma soru ama bir cevap vermek istiyorum; bir yastıkta kocamak için. :D

Uyku halini yarı ölü olarak tanımlarsak, insanın en aciz olduğu durumu paylaştığı insan doğal olarak hayatındaki en yakın insan oluyor. Diğer taraftan düşünelim;
uykusuzluk problemi çekenlerin çoğu yalnız yaşayan insanlar. :) Pek de şaşırtıcı bir sonuç değil aslında. Beraber yaşayan insanların arasındaki bağı güçlendirmek için olmazsa olmaz bir durum diye düşünüyorum. Zira beraber uyumadığın insan senin eşin değilse farklı kategoride değerlendirmek gerekiyor durumu diye düşünüyorum.

Böyle bir kural yok diye biliyorum. Her iki taraf da istediği takdirde ayrı yataklarda da uyuyabilirler.

Öyle eşleştikleri için olabiir :)

Adı üstünde, uykuyu bile paylaşırlar.

Uyurken bile insanın yalnızlığını dindirmesi isteğinden olabilir :)

Birlikte uyuyolarsa sorun var mesele birlikte uyumamakta

Eş oldukları için

İhtiyaç.

Her iki cinsin beyinlerinden sinsilikler geçmediği için... sinsilik olanlar zaten beraber olamazlar... .

Çünkü sevdiğimiz insanın kokusunu duyarak uyumanın sakinleştirici ve güven duygusunu besleyici bir şey olduğuna inanıyorum. İnsanlar kavga etseler bile yataklarını ayırmalarını anlamıyorum. Ne olursa olsun benim için aşık olduğum insanın kalp ritmini duymak doğal bir uyuşturucudur.

Bu soruya , denizci bir subay ile evli olan yakın bir dostum şöyle cevap vermişti :

"Yokluğunun verdiği his öyle ağırdır ki , varlığına doyamazsın. "

Kendi hayatıma dair şöyle bir tecrübe ile yanıt vereyim ; evli değildik ama eştik. İmzalar vb ritüelleri çok önemsemeden yaşadığımız o muhteşem ilişkide , gece uyanıp yanımda mı diye bakardım . Yanımda olduğundan emin olduğum halde bakar , saçlarını sever ve uyurdum tekrar.

Buradan yola çıkarak şöyle yanıt verebilirim : Belki de ilişkinin en olağanüstü halidir birlikte uyumak. Sessizliğin içinde kalp atışlarına evrilen , nefes alıp verişlerin , iç çekişlerin ve kokunun zirve hali..

Doğanın kanunudur... İsmi üzerinde eş; yani birbirini tamamlayan demektir...

Bence ilk insanlar için zorunluluktu. Güvenlik ya da iklim şartları bir on - on beş bin yıl kadar bu böyle gitmiştir e sonra gelenekleşmiş ve bu günkü durumunu almıştır.

Hayatımızdaki herşeyi paylaştığımız gibi yatağımızıda paylaştığımız için.

Çünkü bazen uyumazlar =) (gerçekten çok garip soruydu tebrikler. )

Benim de cevabını merak ettiğim bir soru. Cinsel ilişki sonrası yataklar ayrılmalıdır. Ben rahatı seviyorum. Biriyle uyuyamıyorum. Yakın çevremde benim gibi davranan çiftlerden de haberim var.

Birbirlerinden soğumamaları için. Ne demişler, Kavgalıda olsan eşine sarılıp uyu.

İnsanın 24 saat boyunca en yalnız olduğu zaman yatağa girdiği zamandır. En mahrem bölge ve en mahrem zaman sayılabilir. Genelde uykudan önce iç muhasebe yaparız. Hayaller, hedefler tazelenir. Hatalar, pişmanlıklar değerlendirilir. Evlenince hayatına giren kişi yatağına kadar girer. Gerektiğinde iç değerlendirmene bile karışır. O zaman özgürlüğünün sona erdiğini anlamışsındır. Bu soruyu soran arkadaşı bu konuyu sorgulamasından dolayı tebrik ediyorum :) Bana da sürekli beraber uyumak pek mantıklı gelmiyor. Neden böyledir diye hep düşünmüşümdür.

Eş oldukları için?

Sen salonda çok uyuyacaksın anlaşılan... :)

Birbirlerini tamamlamak için.