Güzel sanatlardan zevk almamızın nörolojik olarak açıklaması nedir?

Sanatçı her ne kadar bireysel süzgecinden geçenlerle sanatını yaratıyor olsa da; aslında, yaşadığı hayatın eleştirisini yapar. Bunun da mutlaka karşılığı vardır. Nörolojik açıklamasını gerçekten bilemiyorum. Ama özünde, ifade etmekte sadece günlük konuşma dilinin yetmediğini söyleyebiliriz. Belki beyinin hızlı çalışmasından ve aşırı hassasiyetten kaynaklanabilir. Bazı duyguların spesifik tanımlarını yapmak çok güçtür. Örneğin; aşk, nefret, beğeni, mutluluk, vb... "Bana mutluluğun resmini çizebilir misin, Abidin? " diye sorulduğunda aslında çizer, Abidin Dino. Ancak bu herkese hitap etmemiş olabilir. Sonuç olarak ortaklıklar üzerinde buluşulan eserlerden zevk alırız. Diğer yandan bir sanat eseri eğer çok malzemeyi barındırıyorsa; estetik, sanat, felsefe, sosyoloji, bilim gibi, o zaman evrenselleşiyor ve herkesin ilgisini çekebiliyor. Örneğin; Bach, Michalengelo vb... Bütün bunlara baktığımızda da zevk almak söz konusu oluyor. Ben bunun daha çok hormonal olduğunu düşünüyorum.