Öncelikle kendimi ne kadar tanıyorum diye sorusuyla başlamıştım.Sonra elimi aldım kalemi yazmaya başladım. Yazarken bir şeylerin ben de ukde kaldığını hissine kapıldım. Geçmiş zamandaki yaşamıma artık bir şey yapamam.Ama şuan için bir şeyler yapabilir diye düşünmüştüm.Gelecek hakkında hedefler belirlememiz güzel! Gelecek hakkında haddinden fazla kaygı ve endişelenmek bir insanın yapacağı işte bir takım sorunlar getirebilir ya da o işi yapmaktan vazgeçebilir. Bir insan kendisini sürekli geliştirmesi gerektiğine inanıyorum. Klasik müziği eşliğinde; kitap okuyorum, yapboz parçalarını yerleştiriyor, ders çalışıyorum ve öylece hayal kuruyorum.Yeni bir bilgi edinmekten haz alıyorum.İnsanlarla keyifli sohbetler ederken bir şeyler öğrenebilirim diye dikkatle dinliyorum.Nazım Hikmet'in o güzel dizeleriyle bitirmek istiyorum.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yani ağır bastığından.