Obezitede genetik faktörün nasıl bir etkisi vardır?

Yapılan araştırmalar şişmanlığın %25-40 arasında genetik faktörlere bağlı olduğunu saptamıştır. Şişman kişilerin çocukların da şişmanlık görülmesi şişman olmayanlar göre 2-3 kat daha fazladır. Ebeveynlerin ikisinin de şişman olması halinde çocuklarının %80'inde erişkin yaşta şişmanlık gelişir.

Ebeveynden biri şişman ise %40, her ikisi de normal kilolu ise %10 oranında, çocukluk çağında (3-10 yaş) aşırı kilolu olan çocukların %50'sinde erişkin dönemde aşırı kilolu olma riski vardır. Genetik faktörler uzun zamandır araştırılıyor. Bu araştırmalar da sık görülen şişmanlığın birçok genetik bozukluğa bağlı olduğunu belirtti. Söz gelimi Fransa ve Almanya'da şişman ailelerde yapılan çalışmalarda 10 numaralı kromozomdaki belirli bir alanın şişmanlıktan sorumlu olduğu ortaya çıkarılmıştır.

Obezitenin görülmesinde kalıtsal faktörlerin önemi büyüktür. Ancak ailede obezitenin görülmesi çocukların da kesin olarak bu hastalığa sahip olduğunu göstermez. Obezitenin nedenleri arasında sağlıksız besinler tüketme, hareketsiz bir yaşam, hormonlar ve metabolik bozukluklar yer almaktadır.

Bireyin genetik yatkınlığı olsa bile şişman olmama şansı vardır. Bu sağlıklı beslenme ve fiziksel aktivitenin durumuna bağlıdır.

Ebeveynlerden birinin obezite olması yüzde 30, ikisinin ise yüzde 60 çocuğun obeziteye yakalanma riskini artırmaktadır. Ayrıca anne sütüyle beslenmeyen ve doğumda düşük kilolu doğan çocuklar ileride şişman bir birey olmaya yatkındır. Bu arada anne ve babaya görev düşer ve çocuğun beslenme alışkanlığını düzenler.



İngiltereli bilim adamlarının yaptığı deneyde; farelere gen aşılayıp 20 hafta sonra farelerin kilolarını karşılaştırıyorlar. Aşılananlar ve aşılanmayanlar, erkekler ve dişiler olarak gruplara ayırıp inceliyorlar. Dişi farelerin %22, erkeklerin %10 daha şişman olduğu görülüyor. Bu araştırmada bu genin şişmanlamaya ve yeme davranışına genetik bir açıklaması olduğu görülmektedir.