Biraz uzun olacak ama umarım açıklayıcı olabilir...
Sevgi-li: Yani iki insan birbirlerine sevgi ile bağlılar ve bunların ikisi de "sevgili". Bu sevgili kelimesinin üzerine özellikle basıyorum. Sevgi... Pekala; herşey güzel, ben sevgilimi başkasıyla paylaştım diyelim. Çok seviyorum ve kaybetmek istemiyorum ve bu yüzden de paylaşıyorum. Empatinin yazıya dökülmüş hali diyebilirsiniz. İnsan egoisttir. Her ne şekilde ve her ne koşulda olursa olsun belli bir egoya sahiptir ve bencildir. Ben sırf sevdiğim için onu başkasıyla paylaşıyorum ancak o neden iki kişiyi tercih ediyor? Çünkü ben ya yatakta iyi değilim ya da ona yeteri kadar ilgi ve ya sevgi veremiyorum. Ya da tercih ettiği öteki insan ya yatakta iyi ya da sevgi ve ilgiyi yeterince gösterebiliyor. Bu iki sebepten biri dolayısıyla sevgilim ya cinsel olarak başkasına ihtiyaç duyuyor ya da ilgi ve sevgi açlığı için başkasına ihtiyaç duyuyor. Peki sevgi açlığı var ise sevgililik kavramı zaten ortadan kalkıyor. Cinsel açlığı var ise eğer -ki şuan sadece ben abartıyorum ortalama bir seks normal bir cinsel gelişime ve cinsel önbelliğe sahip bir insan için yeterlidir- bu konu hakkında neden benimle konuşmuyor. Cinsel istek eğer ki sevginin önüne geçebiliyor ve sevginin en büyük gereği sadakatin önüne geçebiliyorsa eğer; zaten ortada bir sevgililikten bahsedemeyiz. Var olan tek şey bu durumda bir tarafın, kadının ya da erkeğin karşısındaki insanı herhangi bir ihtiyacı için kullanmasıdır. Fakat insan psikolojisi öyledir ki; bu bir hazza dönüşebilir, cinayetle sonuçlanabilir, normal kabul edilebilir hatta ve hatta belki asırlar sonra bir yaşam biçimi halini bile alabilir.
Özet olarak: Sevgilimi kaybetmemek için onu başkasıyla paylaşmam: Kendimi kaybetmemek için onu terkederim...