Soru çok ilginç bir noktaya değinmiş bence, ilgimi çekti. Bu sanırım daha çok psikologların konusu ancak ben kendimce fikrimi belirtmek isterim.
Stres öğrenilmiş bir davranış olabilir bazı durumlarda. İnsan davranışlarının çok büyük bir bölümü otomatize davranışlardır ve bunların çoğu öğrenilmiş veya edinilmiş alışkanlıklardan oluşur. Bu çok mantıklıdır çünkü sonuç olarak beyin her seferinde aynı karar mekanizmasını işletmeden direk olarak edinilmiş bilgi olarak, çıktı olan davranışı gerçekleştirir.
Buna çok ilginç örnekler verilebilir. Her gün gerçekleştirdiğimiz işlemler vardır ve bunları yaparken hemen hemen hiç bir zaman düşünmeyiz. Ayakkabımızı bağlamamız gerektiği, ya da hangi ayakkabımızı önce bağladığımız, nasıl yürüyeceğimiz, koşacağımız gibi hayati olaylardan tutun da araba kullanmak, gitar çalmak ve aynı anda şarkı söyleyebilmek gibi daha kompleks işlemlere kadar bir çok aktivite öğrenildikten sonra kendiliğinden gerçekleşir.
Bunu uzun uzun anlatmaktaki amacım, iyi ya da kötü alışkanlıkların öğrenildiği ve tekrarlandığı bilgisi. Dikkatinizi çekmek isterim ki, hem iyi hem de kötü alışkanlıklar benzer bir mekanizma ile öğrenilir ve sürdürülür.
Konuya dönecek olursak, stres sürekli yaşandığı takdirde, ve kişinin bunun önlemini alamadığı durumlarda, kendi kendine büyüyen bir hal alabilir. Çünkü stres bir süre sonunda, eskiden stres hissedilmeyen işlevlerin de stresle yapılması ve bunun tekrar etmesi ile hızlı biçimde yaşamınızın bir çok noktasına sızabilir. Dolayısıyla, bu durum bazı kilit anlarda öğrenilmiş bir tepkisel mekanizmaya dönüşebilir.
Önemli olan, kişinin kilit durumları veya kilit davranış modellerini takip etmesi, keşfetmesi ve tespit etmesidir. Tabi bunlar benim kişisel fikirlerim, konunun uzmanı olan arkadaşlar daha bilimsel bilgiler verebilirler sanırım.