Sürekli mutluluğu yaşam boyu gülmeye veya dini erginliğe bağlamak içinden çıkılmaz bir hata olur.
Aslında yaşamak için temel ihtiyaçlar olan
gibi insani gereklilikler çözüldüğünde sürekli mutluluğun da temeli atılmış oluyor.
Bu aşamadan sonra geriye kalan sosyal gereksinimler ise insanın yaşamdan beklentilerine göre mutluluk tercihlerine kalıyor.
*
İnsan ne istediğini iyi bilmeli.
Doygun bir mutluluk için örneğin, bir yat sahibi olup kaptan tutmaktansa kaptanlık eğitimi alıp yat sahibi olmak daha yerinde bir karardır. Böylece hoşunuza gidecek olan bu mutluluğa ket vurmamış olacaksınız ve belki bir gün yatınızla okyanuslara açılmak isteyeceksiniz.
*
Toparlayacak olursam, bana göre; Sürekli mutluluğun temeli ne istediğini bilmekten geçmekte.