Savaşların da tipleri ve cinsleri vardır. Bunlar kanlı, kansız, pişmiş ve çömelmiş vs gibi ayrılırlar. Her türlü savaşın ortak noktası şudur; kendini güçlü hisseden, fazladan bir menfaat elde etmek için güçsüz olduğunu düşündüğüne saldırır. Bence bu, her tip menfaat ve her cins saldırı şekli için geçerlidir.
Bu menfaatler din, kadın, para, sosyalite, maden, coğrafya, ütopya, esrar, fasülye gibi şeyler olabilir. Kişisel ve toplumsal çıkar için savaş yapılır. Temelinde çıkar olmayan, çıkar dışı bir savaş bilmiyorum.
İnsanların tarih boyunca yaptığı savaşların tamamının, aslanın besin zinciri içinde ceylanı avlaması kadar doğal olarak kabul ediyorum. Yaratanın istemediği kusurlarını bertaraf edemeyen insanlık sebebiyle doğal kabul ediyorum. DNA'larındaki kötü kodları atamayan, maymun olmayan pirimatlar birgün inkişaf edecek ve bugünkü manada toplu tüfekli savaşlar bitecektir.
Dediklerimin anlaşılabilmesini dilerim. En kolay yolu şu olabilir: herkes kendi yaşam savaşına baksın. (annelerin çocukları için gösterdiği savaş dışında) ucunda bir fayda hissetmediğiniz ve kazanacağınızı sanmadığınız neyi yapıyorsunuz. Toplu konut yapılsın diye rakı içiyorum diyenlerden misiniz ve bu denilen acaba doğru mu?
İnsanların kanlı bıçaklı savaşları iki şekilde biter. İnsan türü kendini öldüre öldüre çok azaltır ve savaş yapacak kalmaz. Ya da içlerindeki hırs ve zaafiyeti yenerek gelişir ve gerçek insan olurlar.