Türkiye'de edebiyatı nasıl ve hangi noktada buluyorsunuz?

Bulamıyorum. Neden diye düşünüyorum? İlk önce aklıma, örneğin -artık klasikleşmiş- Rus Edebiyatı geliyor, neden yazarları ulu çınarlar gibi başımızda yapraklarını sallıyorlar, diye. Toplumlarını yansıtmışlar eserlerinde, ondandır, diye cevap buluyorum.

Tarihi geçmiş açısından değerlendirirsek gayet köklü bir edebiyatımız var ama modern edebiyatımız zayıf. Yazar olmakla edip olmak arasında fark var. Yazmakla bitmiyor, bu işin sanatını da yapacaksın. Okuru çekeceksin eserin içine. Popüler olmakla kalmayıp, kalıcı da olacak o eser.

Lakin sürekli bir şekilde kitapların yazılmasına karşı değilim. Yani üretim olacak edebiyat alanında. Ne kadar çok eser varsa, aralarından iyilerinin çıkma olasılığı da o kadar fazla olur. Belki de bizde eleştirmenlik zayıf. Genç yazarları hem eleştirecek hem de yol göstererek cesaretlendirecek kişiler yok, özellikle kıdemli yazarların yapması gerektiği gibi.

Zevk alarak okuduğum ya bir ya iki yaşayan Türk yazar var. Üç kişi deseniz sayamam. Bir ara görev gibi bir yabancı yazar okuduğumda arkasından bir Türk yazar okumaya çalışırdım. Şu anda bundan vazgeçtim. Kişisel olarak 80 sonrası Türk edebiyatını oldukça vasat buluyorum.

Türk edebiyatı Tanzimat döneminde verilen önemli eserler ve daha sonraki dönemlerde kalitesi giderek azalan, bulunduğumuz dönemde de bir elin parmağını geçmeyecek sayıda yazarın kendini okutabilmesinden ibarettir.kendini okutabilen romanlardan da kastım aşk meşk kişisel gelişim kategorisindekiler değil, lütfen. Her eline kalemi alanın kendini yazar zannetmesi de ayrı bir konu.mesela yeraltı edebiyatı yapmaya çalışıyım derken ego tatmininden başka bir şey bulamadığım hakan günday'ın bazı kitapları gibi.ece vahapoğlu'nun gazeteciliğinden önce kendini yazar zannetmesi gibi.bence sorulması gereken soru şu olmalıydı Türkiye'deki okur sayısı ve okumaya ne kadar zaman harcadığı

Eskiye nazaran sadece Türk edebiyatı değil tüm dünya edebiyatında popülerleşme kaygısı var. Fakat şimdiki Türk yazarlarını dünyayla kıyaslarsam bence gayet iyi yerdeyiz. Günümüzdeki çoğu yerli yazarın diğer dünya yazarlarına göre daha çok edebiyata yakın olduklarını düşünüyorum.

Postmodernizm , her şeyi yokettiği gibi , edebiyatımızı da bitirdi.

Bugün bir Orhan Kemal çıkarabilir miyiz ? Bence hayır.

Nazım ?
Cemal Süreya?
Turgut Uyar ?
Attila İlhan?

Oğuz Atay?
Peyami Safa?
Sait Faik?

Koccaman bir hayır.

Çünkü öyle bir sanal batağın içindeyiz ki artık , duygu öldü , inanç öldü , emek ve sabır öldü.
Liyakat öldü , direnç öldü , ve aşk öldü aşk..

Sosyal medyada toplam 160 karakter midir nedir artık , öyle bir yönelim ve bunun neticesinde daha birini anlamadan sindirmeden diğerine zıplama türü başladı.

Herkesin okuduğu kendine , eleştirmem ; haddim değil.

Fakat , sanırım uygarlık hiçbir zaman "bu kadar çok konuşulup ve yazılıp , bu kadar boş konuşulan ve yazılan bir dönem" yaşamamıştır.