Ülkemizde ebeveynlerin çocuk yetiştirirken yaptığı hatalar nelerdir sizce?

Çocukları adına karar vermek.
Çocuklarını yapamadıkları ve yapmadıkları yüzünden, çocuğun kendisini suçlu veya eksik veya başarısız hissetmesine sebep olan söylemler ve davranışlar.
Sevgilerini saklamak.
Yeterli ve doygun zaman ayırmamak ya da her saniye yanından ayırmamak.
Kendi yapamadıklarını yapan çocuklarını kıskanmak, onlarla yarışmak.

Çocuklara geri zekalılarmış gibi davranmak sanırım yapılanların en kötüsü.
Bir gün Salzburg'dayım, Türk kadın, belli Turist, pahalı bir ayakkabı dükkanında, telefonu çalıyor, açıyor, yolculuğunu vb. anlatıyor. Ardından belli ki çocuğunu veriyorlar telefona. Bizimki ciyaklıyor: "Mamanı ham ham yaptın mı anneciğim? " Tamam anada zeka yok ama çocuğa tam geri zekalı muamelesi yapmak niye.

Diğer hata çocukların üstüne çok titrenmesi, yere düşmeden yürümeyi öğrenmiş çocuk biliyorum. Her düşecek gibi olduğunda anasının ya da babasının koruyucu elleri çocuğu tutuyor. O çocuğun büyüyünce terapisti ya da partneri olmak istemem. Avrupalı çocuklara bakıyorsunuz 5-6 yaşında alıyor kaykayı giriyor beton kanala, bir o tarafa bir diğer tarafa kayıyor, zıplıyor, dönüyor. Tabii koruma aparatları var ama tutan ana baba yok. Beşiktaş rıhtımda bakıyorum eşşek kadar herifler, anca kopabilmişler ana babadan, dümdüz yerde kaykaylarıyla üç basamak aşağı üç basamak yukarı yapabiliyorlar. Korkak, kendine güvensiz, çıtkırıldım nesil yetiştirmenin mantığını kavrayamadım...

Yapılan en önemli hata, özekrlik taleplerine cevap vermeksizin, onlar adına düşünme, onlar adına konuşma, onlar adına yapma... Bu da çocuklarımızın utangaç, çekingen, tembel bireyler olarak yetişmelerini, bir olay veya problem durumu karşısında potansiyellerini açığa çıkaramamalarını, bilseler dahi kendilerini ifade edememelerini beraberinde getiriyor. Çocuk özgür ortamda yetişmelidir. Özgür karar vermeli. Özgürce yaşayarak öğrenmelidir.

İlköğretim çağında, akran kıyaslaması. Bir başka önemli konu da bu. Kesinlikle ama kesinlikle yapılmaması gerekir.

Çocuk yetiştirme hakkında hiçbir şey bilmeyenlerin çocuk sahibi olması en baştaki hata bence.

''Biz senin aileniz, senin için iyi olanı isteriz.'' diyerek duygu sömürüsü yapmak.
Bu çocuğun bireysel kararlar vermesini engelliyor. Çok iyi bir aşçı olacakken, düşük maaşlı bir ofis çalışanı oldum. Yumurta pişirirken bile gözlerim yaşarıyor.

Ebeveynlerin bence hatası yok. Onların söylediklerini dinlemeyen anne baba ların ve torunların vurdum duymazlığı örf ve adetlerimizi unutmaya çalışan sevgi saygı büyük küçük tanımayan nesil de ebeveynlerin sözünü kesen ana ve boba da eserlerini sokaklara bakarsa daha iyi anlarlar inşallah

Çocuğun kendi başına yapabileceği sorumlulukları ailenin kendi üzerine alıyor olması mesela odasını toplamak çocuğun sorumluluğuyken annenin buna müdahale edip bu sorumluluğu kendi üzerine alması(örnekleri çoğalmak mümkü) . Bu çocuğu geleceğe hazırlayabilmek adına çok olumsuz bir davranış

ikinci olarak çocuğun kendi vermesi gereken kararlarıda ailenin kendi üzerine alması olabilir. Bu gelecekte çocuğun alabileceği bütün kararlarda birilerine danişma ihtiyacı doğurur.

çocuklarla çok vakit geçirdiklerini düşünürler ama önemli olan çok vakit geçirmek değil onlarla kısada olsa kalite bir zaman dilimi oluşturup oyun vs oynayabilmektir.

çocuklara karşı tam bir empati geliştirememek onların içinde bulundukları durumu anlayamayıp özellikle gençlerle sorunları hakkında iletişim kurmamaları

çocukların her istediğini yapıyor olmak

çocuklarında hisleri ve düşünceleri olduğunu onların küçük de olsa bir birey olduğunu kabul etmeyişleri

çocuklara karşı dengeli davranmayış yani çocuğun aynı davranışlarına her defasında farklı tepkiler veriyor olmak.

ailenin ya çok rahat yada katı bir tutuma sahip olması

çocuk için belli ev kuralları olmaması örn yemek saati eve geliş saati vb.

bütün bunlar çocuğun kendi ayakları üzerinde durmasını engelleyip hayat boyu aileye bağlı bir yaşam sürdürmelerine ve saygı kavramını bir türlü öğrenememelerine neden oluıyor.

Günümüzde kadınların çoğunluğu çocuk bakma sorunlarını ''bakıcı'' iticiliğine terk ettikleri için... Hata yaptıklarını sanmıyorum... anne sıcaklığı mı... ??? ... bakıcı iticiliği mi... ??? ... gibi bir soru sorduğumuzda maksat hasıl olacaktır... .

Belki linkteki makalem aradığınız soruya umarım yanıt olacaktır:

"ANNE-BABALIK VE ONU DA "-MIŞ" GİBİ YAPAN GULYABANİLER"
turancem.blogspot.com.tr/2014/07/anne-ba...

"Çocuk bos bir sayfadır, ne yazarsan o olur" düşüncesinden kurtulun cocuklar, kendi huyları, tercihleri ve ozellikleri olan kucuk insanlardır. Yonelimlerine göre egitim verin, yaparken mutlu olacağı bir mesleğe hazırlanmasına yardim edin.
"kendi gönlüne bırakırsan ya davulcuya, ya zurnacıya kaçar" diye boğmayın.
bol bol sevin. Bunun limiti olmaz, yarin daha da fazla sevin.
başkasının cocuguna, hatta anasına davrandığınız gibi davranın. (vurmayın, yaninda veya kendisine argo konuşmayın,
herşeye hayir demeyin. Hayir dediginiz zaman mumkunse sebebini de anlatın.
ve her zaman elinden tutun, karsiliksiz destekleyin

En önemlisini söylüyorum: Korku yalanlarıyla çocukları korkutmak.
Bunun ilerleyen zamanlarda psikolojik sorunlara, kişilik bozukluğuna sebep olacağından habersiz bir şekilde çocukları türlü türlü yalanlarla korkutmak. Kimi çocuklar bu korku yalanlarına inanmaz, ucuz kurtulur. Kimisi ise bu yalanları güzelim hayal dünyasında kanlı canlı tasvirleyerek, geceleri çişini yapmaya bile korkacak hale gelir.
ebeveynler çocuklarını korkulu hikayeler anlatarak bir köşede tıkılıp kalmasına neden oluyor.

bu konuyla ilgili genel bir yazı yazmıştım dilerseniz bakabilirsiniz.
krtkbks.blogspot.com.tr/2016/09/bagrsak...

''' ... '''

Bazen bi çocuğunun olduğunu unutması

Bir çocuk dünyaya özgüveniyle gelir. Sadece ebeveynler değil, hayatta birçok kişi bu özgüveni yok etmek için hayli uğraşır.