Dünyanın en eski tek Tanrılı dinlerinden biri olan Zerdüştlük, insanın öldükten sonra tekrar dirilip iyilik Tanrısı Ahuramazda'nın önüne çıkarılacağına inanır. 3500 yıl önce İran'da ortaya çıkmıştır. Diğer ismi mecusiliktir. Günümüzde hala daha inananları mevcuttur. Kutsal kitabı
Avesta'dır.
Faravahar: Zerdüştlüğn inandığı iyilik meleği. Zerdüştlüğün temelinde iyilik ve kötülüğün savaşı yer alır. Tanrı olarak kabul edilen
Ahuramazda iyiliği,
Ehriman ise kötüşüğü temsil eder. İlginç bir şekilde zerdüştler dünyanın insan kalıntısıyla kirletilmemesi gerektiği inancıyla ölülerini yüksek noktalarda doğal koşullarda çürümeye veya yok olmaya terk ederler. Doğal elementler yani toprak, hava, su ve ateş kutsal kabul edilerek bunların sürekli temiz tutulmasına çalışılır. Bundan ötürü ibadetler güneş veya ateşe bakarak gerçekleştirilir.
İran'ın Yezd kentinde bulunan bir Zerdüştî tapınağı. Kutsal kitap olan Avesta'da bütün dinlerde olduğu gibi doğruluk ve iyilik emredilir. Cömertlik, misafirperverlik, temiz ve saf olmak, tarım ve hayvanla ilgilenmek faziletli işlerden sayılır. Cinsel korunma veya döllenmeyi engellemek yasaktır, şarap dinsel düşünceleri geliştirdiği için içilir. Ayrıca şiir ve müzik de faziletli işlerdendir.
Yanlış bir bilgi olarak, zerdüştlerin ateşe taptığı düşünülür fakat zerdüştler ateşe tapmaz. Onu bir nevi kıble kabul ederler ve ibadetlerini ateşe dönük olarak yaparlar. Ateşin kutsal kabul edilmesinin nedeni ise Tanrı'nın ışığının olduğu düşünülmesidir. Ateş için özel yakım prensipleri vardır ve ateşe üflemek çok büyük günahlardan sayılır.