Giden geri gelmiyor. Hayatta olsa da, olmasa da.Ben beklemeyi tercih ettim. Bir süre bekledim.Benim ki iki bekleyişti. Birisi birisini, diğeri hiç geri gelemeyecek olanı. Birisini beklemek, hele onu göre göre, gözünün içine bakarak kendinize geleceğini beklemek çok farkı bir şey.Siz dersiniz ki;''Gelecek.''.Oysa o sizin hakkınızda bir şey düşünmez.Belki de sizi tanımıyordur. Ya da tanıyordur fakat sizin onu nasıl beklediğiniz konusunda bir fikri yoktur. Çok yaşanır bu durum. O, sizin gözünüzün içine bakar, normal, konuşarak.Siz ise, bir şeyi bekleyerek, umut ederek beklersiniz.
Dedim ya, ben iki bekleyiş içindeydim.Benim bekleyişlerim çok farklıydı. Birini her gün görürdüm, içim parçalanırdı. Birini ise bir günden sonra hiç göremedim ama belki gelir diye, saçma salak bir bekleyiş oldu.
Gelmeyeceğini bile bile niye gelmesini bekledim bilemiyorum. Farkı bir psikolojim vardı sanırım. Çok ağlamıştım ardından.Derler ya, tek ilaç zaman
diye.Doğruymuş o.Giden geri gelmiyormuş bir daha.Sevdiğim bir arkadaşım o gece bana ''Biliyorum çok zordur ama alışmak, kabullenmek gerek.Nasılsa buluşacaksınız. '' demişti.Can parçamı en son 23 Kasım 2014 Pazar günü gördüm.Babama ''Baba bu hal, hal değil. Durum kötü. '' demiştim. Çok üzüldük biz.Yas tuttuk ailece. Çok sevdiğim, ablam dediğim, o güzel insan, dedi ki bana-hatta hala kulağımda çınlar o sözler-''Kaybettiklerimizle öğreniyoruz. Hepimiz kaybettik
yavrum.Biz, hepimiz, burda olanlar, herkes aynı şeyleri yaşadı.''.Gidenlere üzülürüz ama teşekkür etmeliyiz onlara. Kaybettiklerimizle öğreniyoruz hayatı çünkü. Öyle tanıyoruz.
Daha önceki yazıda sana nasıl değer verdiğimi anlattım can parçam, beni yarı yolda bırakmadığın için sana gerçekten teşekkür ederim.Sindirmeye çalışıyorum.Sana her bağırışım için beni affet.
Gerçekten bekleriz birilerini. Ve onlar-o insanlar- ne kadar şanslı olduklarını bilmiyorlardır.Belki de biz de birinin bekleyişiyiz, bilemeyiz.
Ama benden size tavsiye; kimseyi beklemeyin, kimseyi yarı yolda bırakmayın, sevin ama güzel sevin, hakkını vererek sevin, . Eğer biliyorsanız da; kimseyi bekleyiş içinde bırakmayın. En azından, gidin söyleyin.
Çünkü ben öyle yaptım. Teşekkür ederim. :)